|
เฟรมหนึ่งๆ ของสนุ้กเกอร์ประกอบด้วยการเล่นจากไม้แรก ด้วยลูก 1 ชุด ที่ได้กล่าวไว้ในหมวด 3 ข้อ 2 จนกระทั่งจบเฟรมโดย
|
| A. |
ผู้เล่นฝ่ายหนึ่งยอมแพ้ขณะอยู่ในเที่ยวแทง |
| B. |
เมื่อเหลือเพียงลูกดำลูกเดียวและมีแต้มต่างกันมากกว่า 7 แต้ม |
| C. |
ลูกดำลูกสุดท้ายลงหลุมหรือมีการฟาวล์ |
| D. |
ถูกตัดสินโดยผู้ตัดสินภายใต้ หมวด 3 ข้อ 14 (C2) หรือ หมวด 4 ข้อ 2 |
|
“เกม” คือจำนวนเฟรมที่ตกลงกันหรือกำหนดให้ว่าจะต้องเล่น
“แมทช์"” คือจำนวนเกมที่ตกลงกันหรือกำหนดให้ว่าจะต้องเล่น
| A. |
“ลูกขาว” เรียกว่า “ลูกแทง” |
| B. |
ลูกแดง 15 ลูกและลูกสี 6 ลูก เรียกว่า “ลูกเป้า” |
|
ผู้ที่กำลังจะเข้าเล่นหรือกำลังเล่นอยู่จะเป็น “ผู้แทง” และจะเป็นผู้แทงอยู่จนกระทั่งผู้ตัดสินเห็นว่า เขาได้ออกจากโต๊ะไปเมื่อเที่ยวแทงแล้ว
| A. |
การแทงเริ่มขึ้นเมื่อ “ผู้แทง” แทง “ลูกแทง” ด้วยส่วนของหัวคิว |
| B. |
การแทงที่ถูกต้อง ต้องไม่มีการทำผิดกติกา |
| C. |
การแทงจะสมบูรณ์เมื่อลูกทุกลูกได้หยุดกับที่แล้ว |
| D. |
การแทงอาจจะเป็นการแทง “โดยตรง” หรือ “โดยอ้อม” ก็ได้ดังนี้
| 1. |
การแทงโดยตรงคือ การแทง “ลูกแทง” ไปกระทบลูกเป้าก่อนที่จะกระทบคุชชั่น |
| 2. |
การแทงโดยตรงคือ การแทง “ลูกแทง” ไปกระทบคุชชั่นหนึ่งครั้งหรือมากกว่าก่อนที่จะกระทบลูกเป้า |
|
|
การตบหลังเกิดขึ้นเมื่อลูกเป้าภายหลังจากถูกกระทบจากลูกใดลูกหนึ่งโดยไม่มีการทำผิดกติกาลงหลุมไป การทำให้ลูกลงหลุมเรียกว่า “ตบหลัง”
การทำเบรคคือ จำนวนแต้มที่ทำได้จากการตบหลังต่อเนื่องในเที่ยวแทงเดียวกัน
| A. |
ลูกแทงจะเป็นลูก “ในมือ” ต่อเมื่อ
| 1. |
ก่อนการเริ่มต้นของทุกๆ เฟรม |
| 2. |
ลงหลุมไป หรือ |
| 3. |
ตกโต๊ะ |
|
| B. |
เป็นลูก “ในมือ” จนกว่า
| 1. |
จะมีการเล่นอย่างถูกต้องจากลูก “ในมือ” หรือ |
| 2. |
มีการทำฟาวล์ขณะลูกอยู่บนโต๊ะ |
|
| C. |
ผู้แทงจะเล่นลูก “ในมือ” ได้เมื่อลูกแทงอยู่ในลักษณะข้างบนนี้ |
|
| A. |
“ลูกแทง” เป็นลูกในการเล่นเมื่อไม่ใช่ลูก "ในมือ" |
| B. |
ลูกเป้าทั้งหลายเป็นลูกในการเล่น จากตอนเริ่มต้นเฟรมจนกระทั่งลงหลุมไปหรือถูกทำตกโต๊ะ |
| C. |
ลูกสีจะกลับมาเป็นลูกในการเล่นอีก เมื่อได้นำกลับมาตั้งจุด |
|
|
